به خاک افتادن در مقابل بزرگان همیشه نشانگر تواضع وخشوع بوده ومی باشد واین بدان جهت است که بالاترین و گرامىترین اعضاى بدن؛ یعنى پیشانى بر خاک نهاده مىشود که نشانه خضوع براى خدا و خویشتن را ناچیز دیدن در برابر عظمت و جلال اوست.