مجموعه معارف دین دو گونه است: یک - اصول و معارف نظرى دو - برنامهها و دستورات عملى قسمت اول نیز مشتمل بر دو گونه از مسائل و موضوعات است: 1 - موضوعات زیر بنایى و پایهاى 2 - موضوعات روبنایى و فرعى «اصول دین» مجموعه عقاید بنیادى و پایهاى دین است که عمدتاً جنبه نظرى دارند و ازهمینرو به آنها اصول دین گفته مىشود (مانند توحید، نبوت و...). نماز گرچه از نظر عملى جزء اصول و پایههاى تربیتى رفتار دینى است؛ ولى بدان لحاظ که از نظر عقیدتى رو بنا محسوب مىگردد نه زیر بنا، از اصول شمرده نمىشود و بهعنوان «فروع دین» از آن یاد مىگردد. بنابراین نماز از جهت عملى در زمره اصول دین است؛ ولى چون از نظر اصطلاح »اصول دین« به معارف پایهاى نظرى اطلاق مىگردد، نماز از جمله آنها به حساب نیامده است. |