سلام فقط براى شروع و آغاز دیدار نیست؛ بلکه در فرهنگ و لغت عرب، به معناى خداحافظى نیز مىباشد. آنان زمانى که از یکدیگر جدا مىشوند، مىگویند: «سلام علیکم».
درباره «سلام آخر» نماز گفته شده است: انسان در نماز، ارتباطى وثیق با خدا برقرار و با دیگران قطع رابطه مىکند. اما در پایان نماز - که بازگشت از معراج است - با خلق خدا ارتباط پیدا مىکند و در این مرحله به مؤمنان و صالحان سلام و درود مىفرستد.
نمازگزار با «تکبیرة الاحرام» وارد نماز مىشود و چیزهایى براى او حرام مىگردد.اما سلام نماز براى این است که نمازگزار با آن، از نماز خارج شود. نمازگزار از ابتداى نماز تا آخر، کم کم حضورش پیش خدا، ملائکه و پیامبران زیاد مىشود و «سلام» تحیت به پیامبران، مؤمنان و ملائکهاى است که حاضر شدهاند.
سلام، سلامتى بنده از آتش به وسیله نمازى است که قبول شده و با نماز مقبول، سایر اعمال او هم پذیرفته مىشود. بنابراین پایان نماز جاى سلام، تحیت، سلامتى و شادمانى است؛نهابتداىنماز.