بسم الله الرحمن الرحیم
وَ الَّذِینَ فى أَمْوَلهِِمْ حَقُّ مَّعْلُومٌ(24)
لِّلسائلِ وَ الْمَحْرُومِ(25)
و آنها که در اموالشان حق معلومى است .
براى تقاضا کنندگان و محرومان .
هر اهل نمازی بخشی از اموال خود را اختصاص به تقاضا کنندگان و محرومان می دهد و البته در این انفاق و بخشش نه باید بخل ورزید و نه اسراف کرد.
و کسانىاند که چون انفاق کنند نه ولخرجى مىکنند و نه تنگ مىگیرند و میان این دو [روش] حد وسط را برمىگزینند (فرقان 67)
بالاخره توانایی مالی هر کسی مشخص است و درصدی را هم که کنار می گذارد باید مشخص باشد . اگر انسان دقیقا مبلغ را کنار بگذارد آنوقت می فهمد کی زیاده روی کرده و چه زمانی بخل ورزیده است.
به نظر من این انفاق شامل حال هر کسی می شود حتی فقیری هم که درآمدی از راه فقر کسب می کندباید بخشی را ببخشد