نماز جماعت

از نکات اساسی مربوط به نماز، برپایی آن به صورت جماعت است. نماز جماعت پاداش بسیار، 

برکات فراوان و فواید فردی آثار اجتماعی بسیار دارد.

شکوه مسلمانان و موحّدان را می‏رساند. ذوب شدن «فرد» در «جمع» در یک عبادت توحیدی 

است. مقدمه وحدت و عامل تقویت روح برادری است.

نماز جماعت، زمینه شناخت افراد و مشکلات و نیازهای آنان است. نماز جماعت، بهترین و 

بیشترین و پاک‏ترین و کم خرج‏ترین اجتماعات دنیاست. خار چشم دشمنان اسلام است. عامل 

نظم، وحدت صفوف، وقت‏شناسی و مبارزه با فردگرایی و خودخواهی است. موجب شسته شدن 

کینه‏ها و کدورت‏ها و پیدایش روحیه اخوّت دینی است. مستحب است انسان صبر کند تا 

نماز را به جماعت بخواند. نماز به جماعت، از نماز اوّل وقتِ فُرادی‏ با فضلیت‏تر 

است و پاداش جماعت، هر چند مختصر و کوتاه برگزار شود، از نماز فُرادی‏ که طولانی 

بخوانند بیشتر است. (131) در حدیث آمده است: هرگاه عدد نمازگزاران در جماعت، از ده 

نفر بیشتر شود، پاداشی نصیب نمازگزاران می‏شود که قابل بیان و شماره نیست.

در نماز جماعت، باید فردی عادل و متّقی و شایسته، امام جماعت شود و دیگران به او 

اقتدا کنند.

این شرط، هم ملاک بودن تقوا و عدالت را بیان می‏کند و هم تبعیت از پیشگامان در صلاح 

و پاکی را می‏آموزد. تحقیر نماز جماعت، تحقیر خداست و تعظیم آن، بزرگداشت فرمان 

پروردگار است.

آنکه برای شرکت در نماز جماعت، از خانه بیرون می‏رود، یا در مسجد به انتظار برپایی 

نماز جماعت به سر می‏برد، در طول این مدّت پاداش پرداختن به نماز را می‏گیرد. (132) 

در نماز جماعت، جمعیّت هر چه بیشتر باشد، ثوابش افزون‏تر است. در حدیث آمده است: هر 

که نماز جماعت را دوست بدارد، خدا هم او را دوست می‏دارد. (133) 

رسول خدا صلی الله علیه وآله فرمود: صف‏های جماعت، همچون صفوف فرشتگان در آسمان 

چهارم است. (134)